Ik kreeg onlangs een e-mail van een Ponto3 kijker met de vraag waarom er zoveel lijden is in deze wereld en wat de spirituele betekenis van lijden zou kunnen zijn. Het is een vraag die vaak gesteld wordt op allerlei spiritueel getinte fora. Tijd dus om mijn boekenkast in te duiken en eindelijk een van de vele ongelezen boeken erbij te pakken en te lezen.
Jeff Foster is een spiritueel mentor die een boek schreef met de titel "Onvoorwaardelijke Acceptatie”. Het boek verkent de complexiteit van lijden op een manier die ik inzichtelijk en troostend vind.
Jeff gaat naar de kern van onze menselijke ervaring, waarbij hij de vraag stelt die velen van ons in stilte met zich meedragen: Waarom lijden we? De auteur benadert lijden niet als iets dat genezen moet worden, maar als een onderdeel van ons bestaan dat we zouden moeten verwelkomen. Dit idee, hoewel misschien tegen onze intuïtie in, wordt gepresenteerd op een manier die uiteindelijk aanvoelt als een bevrijdende waarheid.
Een van de eerste dingen die ik lees in het boek, is dat lijden niet per se iets is dat we moeten vermijden. Hij vertelt ons dat we het moeten zien als een integraal onderdeel van het leven. Dit idee klinkt misschien vreemd in onze cultuur die zo gericht is op het nastreven van geluk en het vermijden van ongemak, maar Foster maakt overtuigend duidelijk dat de strijd tegen lijden vaak juist meer pijn veroorzaakt dan het lijden zelf.
Het boek gaat dieper in op hoe onze gedachten en overtuigingen ons laten lijden. Foster legt uit dat we vaak vastzitten in de verhalen die we onszelf vertellen: wie we zouden moeten zijn, wat we moeten bereiken, en hoe de wereld zou moeten werken. Deze verhalen zitten vaak vol met angst, zelfkritiek en de drang om alles onder controle te houden. Maar als we deze gedachten onderzoeken en loslaten, kunnen we stoppen met steeds weer dezelfde fouten te maken en in plaats daarvan het leven eerlijker en directer te ervaren.
Een ander belangrijk thema dat Foster behandelt, is de kracht van aanwezigheid en bewustzijn. Hij vertelt ons dat we vaak zo verstrikt raken in onze gedachten en dagelijkse zorgen dat we de connectie met het huidige moment verliezen. Dit huidige moment, zo benadrukt hij, is de enige plek waar we echte vrede en vervulling kunnen vinden. Door ons volledig te verbinden met het nu, kunnen we voorbij de angst en het lijden komen die ons vaak gevangen houden.
Wat voor mij dit boek echt bijzonder maakt, is Foster's idee van onvoorwaardelijke acceptatie. Hij beschrijft acceptatie niet als iets passiefs, maar als een actieve keuze om het leven te omarmen zoals het komt, met al zijn vreugde en pijn. Foster moedigt ons aan om zowel de lichte als de donkere momenten van het leven te verwelkomen, en dit met een open hart te doen. Deze houding van acceptatie biedt ons de ruimte om onszelf en anderen met meer compassie en begrip te benaderen.
De schrijfstijl van het boek is vriendelijk en zet je aan het denken. Jeff gebruikt persoonlijke anekdotes en eenvoudige oefeningen om zijn ideeën te verduidelijken. Het inspireert ons niet alleen, maar geeft ons ook concrete handvatten om mee aan de slag te gaan. Zijn woorden stralen warmte en begrip uit, wat duidelijk maakt dat hij zelf de weg heeft afgelegd waarover hij schrijft.
“Onvoorwaardelijke Acceptatie” is zeker geen zelfhulpboek; het is een gids voor iedereen die zichzelf beter wil begrijpen en rustiger wil leven. Foster geeft geen makkelijke oplossingen, maar moedigt aan om echt na te denken over jezelf en je leven. Hij laat ons zien hoe we onszelf en de wereld om ons heen kunnen accepteren zoals ze zijn, zodat we echte innerlijke rust en vrijheid kunnen vinden.
Aanbevolen literatuur voor iedereen!
Noël Van Herreweghe
Comments