Reïncarnatie, vanuit een spiritueel perspectief bezien, wordt vaak gezien als een proces waarbij de ziel meerdere levens doorloopt om spiritueel te groeien en ervaringen op te doen. Deze opvatting is aanwezig in verschillende spirituele tradities en filosofieën. De kernideeën in dit verband kunnen als volgt worden samengevat :
De ziel is eeuwig en tijdloos
In spirituele tradities is de ziel onsterfelijk en overstijgt deze het fysieke lichaam. Het fysieke leven wordt gezien als een tijdelijk verblijf, terwijl de ziel haar reis voortzet door meerdere levens, vaak met als doel een hoger bewustzijn te realiseren.
De ziel tussen levens in (Interlife)
In sommige spirituele tradities en bij bepaalde interpretaties van regressietherapieën, zoals die van Dr. Brian Weiss, wordt gesproken over een “tussenstadium”, een interlife, dat plaatsvindt tussen fysieke levens. Hier reflecteert de ziel op het afgelopen leven, evalueert het ervaringen en maakt het plannen voor het volgende leven. Dit wordt vaak gezien als een staat van diepe wijsheid en liefdevolle begeleiding, vaak in samenwerking met spirituele gidsen.
Zielengroepen en relaties
Veel spirituele opvattingen suggereren dat zielen vaak in groepen incarneren, waarbij ze in verschillende levens wisselende rollen spelen, zoals die van familie, vrienden of zelfs vijanden. Deze interacties dienen om elkaar te helpen groeien en nieuwe perspectieven te ontdekken.
Ik zie het zo: ons leven is als een boek dat we schrijven. De ziel wil ervaringen opdoen via het bewustzijn. Ieder leven is een hoofdstuk in dit boek. Soms zijn we de gever, andere keren de nemer. We kunnen leiders zijn, maar ook misdadigers, rijk of arm, blij of mistroostig. Elk hoofdstuk brengt zijn eigen unieke ervaringen en groeimogelijkheden.
De klemtoon ligt hierbij op ervaringen, totdat we aan het laatste hoofdstuk van het boek komen. Daar realiseren we ons uiteindelijk dat we in al die levens acteurs waren in ons eigen theater. Wij zijn de scriptschrijvers en tegelijkertijd de hoofdrolspelers. We creëren ons eigen decor, kiezen onze medespelers en spelen verhalen vol drama, passie, conflict, oorlog, weelde en schoonheid – miljoenen levens lang.
Reïncarnatie heeft verschillende niveaus. Eén niveau is wanneer je het lichaam verlaat en je bezielde aanwezigheid uiteindelijk een ander lichaam gaat bewonen.
Reïncarnatie ervaren we echter ook in elk moment. Bijvoorbeeld: je lichaam bestaat uit energie, en ook je gedachten zijn een energetische vorm. Zodra je je identificeert met een gedachte, omdat je erin gelooft, word je die gedachte. Je incarneert die gedachte in jezelf, maar toch ben je die gedachte niet. Gedachten gebeuren gewoon; jij bent de zender en ontvanger van de energieën die rondom je zijn.
Ook emoties zijn niet van jou, ze overkomen je, ze vinden plaats in jou. Als je gelooft in gedachten en emoties en er onbewust door wordt beheerst, noemen we dat het ego. Wat we vaak niet beseffen, is dat het ego zeer kwetsbaar, angstig en vol spanning is. Het ego vraagt zich af: "Ben ik wel goed genoeg?" of "Ontbreekt me nog iets?" Dit is een illusie, want de gedachten die het ego creëren zijn zeer vluchtig. Als je het ego kunt overstijgen, realiseer je je dat je leven een droom is, voor velen misschien zelfs een nachtmerrie. Wanneer je op dit stadium bent aangeland (het laatste hoofdstuk van je boek), begin je je af te vragen wie je werkelijk bent. Dit is de eerste stap naar ontwaken.
Zoals de boeddhisten het beschrijven, weet je, wanneer je spiritueel verder staat, dat je een tijdloze vorm bent die voorbij de gedachten gaat. Je beseft dat je niet je gedachten, niet je lichaam en niet je emoties bent. Het is je geest die ervaringen interpreteert, en het persoontje vertelt verhalen vol drama, conflict, geluk en nog veel meer.
Op dit niveau besef je dat het je bewustzijn is dat gedachten vorm geeft, net zoals een oceaan een golf creëert en de oceaan tijdelijk die golf is. Wanneer de golf verdwijnt, keert de oceaan terug tot zijn oorspronkelijke staat. Er is vrede en lichtheid in dit besef, voorbij de gedachten, waarbij het bewustzijn de stille waarnemer is van alle ervaringen en uiteindelijk zichzelf kent. Dan is het laatste woord geschreven, en dan is het levensboek klaar. Je kan opgaan in de zalige eeuwigheid van "zijn". Het wiel van wedergeboorte, of incarneren, is hier overwonnen en klaar.
In plaats van een individu dat herboren wordt, is er alleen bewustzijn dat zichzelf voortdurend uitdrukt in verschillende vormen. Wat men als "reïncarnatie" ervaart, kan worden gezien als een verandering in de verschijningsvorm van dit ene bewustzijn, maar niet van een aparte entiteit. Reïncarnatie is dus geen proces waarbij een persoonlijke ziel door levens reist, maar eerder een verschijning binnen de droom van het bestaan. Alles, inclusief de concepten van "vorige levens" of "volgende levens", speelt zich af in het bewustzijn, dat tijdloos, onverdeeld en vrij is van geboorte of dood. Reïncarnatie verliest dan zijn traditionele betekenis, omdat er nooit een "ik" is geweest om te incarneren of te reïncarneren.
Annie Vanhee
Comments