Zijn bijna-doodervaringen bewijs van leven na de dood?’ is één van de meest fundamentele en veelbesproken vraag op allerlei fora.
Het is ook een vraag die de drie Ponto3.org thema’s spiritualiteit, wetenschap en filosofie verbindt; de onderlinge relaties tussen menselijke ervaringen, de natuur van het bewustzijn en de betekenis van ons bestaan.
Het is bijna ondenkbaar, en tegelijkertijd frustrerend en teleurstellend, dat dit fenomeen niet wordt erkend door de wetenschappelijke gemeenschap. Dit geldt des te meer gezien de honderden wetenschappelijke artikelen die bijna-doodervaringen (BDE's) vanuit een open perspectief bestuderen. Bovendien zijn er duizenden geschreven en gefilmde getuigenissen te vinden op verschillende platforms en forums. Zij bieden ons een breed scala aan persoonlijke verhalen en onderzoeksinformatie uit diverse culturen en etnische groepen. Dit resulteert in een onschatbare diversiteit aan ervaringen en getuigenissen van volwassenen en kinderen die de rijkdom en complexiteit van dit onderwerp benadrukken.
Wetenschappers zijn ook maar mensen en zijn, zoals velen van ons, vaak geneigd om alleen die feiten of gegevens te waarderen en te geloven die hun opvattingen ondersteunen, terwijl ze tegenstrijdige informatie negeren of minimaliseren.
Neem bijvoorbeeld zwaartekracht, donkere materie en donkere energie, de golffunctie in de kwantummechanica, of het placebo-effect. Dit zijn fenomenen die niet sluitend wetenschappelijk bewezen kunnen worden, maar toch grotendeels door de wetenschappelijke gemeenschap worden geaccepteerd. De reden hiervoor is dat ‘deze verschijnselen consistent worden waargenomen en nuttig blijken in het verklaren van natuurlijke processen, zelfs als de onderliggende mechanismen nog niet volledig begrepen zijn’. Nou moe…of beter…hoe verzin je het?
Onlangs las ik dat wetenschap soms als een moderne religie kan wordt beschouwd. Het geloof in methodologieën zoals het wetenschappelijk onderzoek en peer review is vergelijkbaar met hoe religies vertrouwen op heilige teksten en doctrines. De zogenaamde 'wetenschappelijke wereldbeschouwing' heeft een sterke invloed op hoe mensen de werkelijkheid interpreteren, soms met desastreuze gevolgen. Wetenschappelijke conferenties en publicaties dienen als platforms zoals religieuze samenkomsten mensen samenbrengen om hun geloof en tradities te vieren. De wetenschap heeft ook zijn eigen rituelen. In de wetenschap is dit dan het proces van experimenteren, publiceren en peer reviewen. Deze wetenschappelijke rituelen versterken de verbondenheid binnen de gemeenschap en bevestigen de gezamenlijke overtuigingen. Zowel wetenschap als religie beïnvloeden de ethiek en moraal van mensen, met directe implicaties voor morele beslissingen. Wetenschap biedt vaak richtlijnen voor wat als goed of slecht wordt beschouwd, wat dus invloed kan hebben op de manier waarop wetenschappelijke bevindingen worden geïnterpreteerd en toegepast. Terwijl beide verschillende methoden hanteren, zijn de overeenkomsten in hun zoektocht naar waarheid, de structuur van gemeenschappen en de invloed op morele waarden opmerkelijk.
Waar we wel zeker van kunnen zijn is dat de acceptatie van BDE’s als een bewezen wetenschappelijke realiteit onze kijk op de dood en het leven drastisch zou kunnen veranderen. Mensen zouden beduidend minder angst voor de dood hebben en meer troost kunnen vinden in het idee van een leven na de dood. Dit zou ook invloed hebben op de geestelijke gezondheidszorg, waarbij therapeuten meer aandacht zouden besteden aan spirituele vragen. Bovendien zouden spirituele en religieuze gemeenschappen kunnen groeien en zich kunnen versterken. Wetenschappers zouden ook meer onderzoek doen naar het bewustzijn en de relatie tussen lichaam en geest, wat tot interessante discussies zou leiden. De acceptatie van BDE's zou ook kunnen zorgen voor een grotere empathie en verantwoordelijkheidsgevoel in de samenleving, wat mogelijk leidt tot een positievere houding ten opzichte van anderen en een verandering in hoe we over leven en dood denken.
Voor mensen die een BDE hebben meegemaakt, is de ervaring in elk geval zodanig diepgaand dat ze het zien als een bevestiging van de voortzetting van het bewustzijn en een ‘bestaan’ na de dood.
Ikzelf ben ervan overtuigd dat er leven na de dood is. Ik twijfel er niet aan dat de mensen die we, in het kader van ponto3.org hebben geïnterviewd, ons een blik hebben gegeven op wat ons te wachten staat wanneer we overgaan. We moeten dankbaar zijn dat zij de moed hebben gevonden om hun ervaringen met ons te delen, omdat ze ons een glimp geven van wat zij als reëel hebben ervaren. Hun verhalen hebben ons een tipje van de sluier opgelicht over het leven na de dood.
Heb je een BDE gehad en wil je hierover praten? Contacteer me met het contactformulier.
Noël
Comments